Uitbollen en chillen in Pagosa Springs

Hoi allemaal,

Het zijn onze twee laatste dagen en dus zijn we zo een beetje aan het uitbollen en chillen. Verwacht dus geen spectaculaire verhalen meer maar vooral drie vermoeide maar toch wel gelukkige mensen die hun tijd verdoen met leuke dingen zonder daar veel bij na te denken. Ook dat is vakantie! Al onze activiteiten zijn zo wat terug te brengen onder het label « brainless entertainment »:

Brainless entertainment #1 - minigolf bij Shenanagan’s (ja hoor, die plaats heet zo!). De stand: Tom op 1, Stef op 2, ikke op 3... Het ging lang gelijk op tussen de boys. Er is niet gevochten, er waren geen rellen.

Brainless entertainment #2 - onnozel doen in de Walmart. Het is daar zo groot, dat valt toch niet op. En als het wel zou opvallen: wij zijn hier domme toeristen, wij voldoen dus aan het verwachtingspatroon. De T-shirt hebben we uiteindelijk niet mee genomen. Ze hadden Stef zijn maat niet meer en we zochten toch « matching T-shirts ». Het nek-kussentje was ook net iets te groot voor op het vliegtuig.

Brainless entertainment #3 - een rematch poolen. De stand: vijf keer gespeeld en bibi hier drie keer gewonnen. Waarvan maar 2 keer omdat de mannen hun zwarte bal te vroeg hadden geput en 1 keer puur op eigen kracht. Het heeft iets te maken met het onderschatten van de tegenstander. Geen foto’s spijtig genoeg van de legendarische overwinning (wel getuigen, in geval van twijfel).

Brainless entertainment #4 - rondhangen in de wijnwinkel. Correctie: dit is niet brainless maar serious business. Stef en ik hebben Tom daar zo een beetje achtergelaten. Wij zijn dan al gaan zwemmen. Wij content. Tom content want die kon dan op zijn gemakske alle rekken analyseren en bestuderen. En (lucky me) dan ook nog eens thuis komen met een super lekker exemplaar voor bij de sushi die we in de lokale City Market hadden opgepikt!

 Vanochtend hebben we dan toch nog iets noemenswaardig ondernomen. We zijn nog een ochtendhike gaan doen in de San Juan bergen hier in Pagosa Springs. We zijn nooit tot aan het eindpunt (watervallen) geraakt. Mijne Achilles wou niet meer mee maar er kwamen ook donderwolken aanzetten en het was toch iets verder dan we dachten. Dit gezegd zijnde, het was toch een toffe wandeling in een Alpenlandschap en met een paar pittige klimmetjes er in. 

Geen wildlife gespot deze keer, tenzij je zou meetellen:

1. De chipmunk in het WC-kotje die toch zorgde voor een door merg en been gaande gil van mijnentwege. Geloof mij vrij, deze zag er echt gemeen uit!

2. Een erg kwaad uitziende hond op de trail die werd geïntroduceerd door zijn baasje met de woorden: « Don’t worry, he is actually quite nice. He might just act nastily ». Wreed geruststellend. Het feit dat we vanochtend in een roddelbladje het verhaal hadden gelezen van een man uit Texas die was opgegeten (sic) door zijn eigen honden hielp niet echt. Soit, we zouden het beestje niet graag alleen tegen komen ‘s nachts maar het viel allemaal nogal mee.

Tot slot nog dit: speciaal voor Marc hebben wij onderstaande natuurfoto gemaakt. Wij zijn daar erg trots op. De quotering van een semi-professional wordt op prijs gesteld. Als we niet gebuisd zijn, zijn we al content (de zesjes-cultuur, hé).

Vanavond gaan we sebiet nog aperitieven in onze favoriete lokale poolbar, de Shenanagan’s. De mannen zijn uit op wraak voor gisteren. Daarna gereserveerd in wat ze hier een « sjiek » restaurant noemen voor het laatste Avondmaal.

Tot gauw, waarschijnlijk in België!!

xxx