Dag 2: kunst & kitch tussen Bad Mergentheim - Rothenburg - Schwangau Alpsee

Dag 2 zweefde tussen kunst en kitch, op meerdere vlakken. 

Een lange dag in de auto bracht ons heel afwisselende landschappen. Van heuvels tot (véél) akkerbouw over dorpjes (met volgens onze wiskundige berekening gemiddeld 1,5 lokale inwoner) tot de bergen aan de Duits-Oostenrijkse grens. Duitsland is onderschat als vakantieland. Het is mooi, het is ruim, het is ook comfortabel reizen op de wegen. 

Een paar verbeteropportuniteitjes hebben we als (ex-)consultant uiteraard kunnen spotten:

1. Wees duidelijker met de aanduiding van de snelheidslimieten. « Drive at will » - 130, 120, 100, 80, 60,… niet altijd even duidelijk. Alvast een berichtje aan Tom: als er een boete in onze bus valt dan was het NIET mijn schuld. Ik ben een rolmodel op de Duitse wegen (daar zijn getuigen van). De Duitse wegen zijn alleen niet « self-explanatory ». 

2. We hebben een probleem met de aankondigingspolitiek. Als er borden staan om te verwittigen voor herten, verbodsborden staan voor paard & kar, her en der wordt promo gemaakt voor lokale kazen en vleessoorten, dan verwachten wij wel degelijk de respectievelijke dieren te kunnen spotten. Geen enkel hert, paard, kar, geit, schaap, koe gezien. Nul! De eerste en tevens laatste koe zagen wij in Oostenrijk - een grens die we geheel onverwacht en misschien ook geheel onnodig even hebben gekruist (wat voor een klein stresske zorgde :-) ).

Verder geen opmerkingen, « machen sie so weiter » zou ik zeggen. 

Naar mijn gevoel was gisteren late ochtend het eerste - nog moeilijk te kloppen - hoogtepunt van de reis. Rothenburg zien en sterven… het is niet overdreven. Hét kerstdorp van Europa, een heel jaar door de Jingle Bells, de bling bling, de lichtjes,… Op de tonen van een heerlijke Edelweiss wat door de boxen schalde hadden wij de tijd van ons leven in een wereld waar « kerst op steroïden zat ». Cocaïne voor de kerstfreak, instant happiness, zwaar verslavend, één geweldige twinkelende roes,… 

Heerlijk! Na een voldoening gevende kerstwandeling en twinkelende rekening hadden we weer oog voor wat Rothenburg zelf te bieden heeft. 

Rothenburg is de moeite op zich. Een mooi bewaard zeer authentiek stadje met gezellige straatjes en pleintjes.

Een tikkeltje politiek incorrect wel. Ik betwijfel of je in Gent « Fremdenzimmer » nog mag afficheren. Daar wordt het wellicht « kamer voor Gentenaren die oorspronkelijk ergens buiten Gent zijn geboren of daar hebben gewoond … » of zo…

Paard & kar zijn helaas niet welkom. Geen half paard gezien, het verbod werkt dus blijkbaar wel.

Véél worsten ook. Wurstenbürg heeft daar geen monopolie op. De Pikante Feuerwurst sprak erg tot de verbeelding maar heeft het uiteindelijk niet gehaald. 

Van Rothenburg ging het dan richting Schwangau, naar ons uiteindelijke « resort » aan de Alpsee. 

De karaoke madness die had al toegeslagen. Mariah Carey werd ‘s ochtends al enthousiast ondersteund in haar onnavolgbare « All I want for Christmas is you ». Kwestie van in de juiste sferen te komen als voorbereiding op het bezoek aan de wereld van de Weihnacht. Na Rothenburg gingen wij gewoon verder op het elan en - ik durf toch te beweren dat dat in stijgende lijn ging. Wij bestudeerden uitgebreid het repertoire van K3 om dan vlotjes de overgang te maken naar Harry Belafonte (iets met bananas) en vervolgens af te ronden met een vleugje Sinatra. Tussen kunst & kitch dus…

Na 2,5 uur ongeveer zaten we plots in Oostenrijk. Het was niet helemaal duidelijk of dat de bedoeling was maar het was wel cool om 4 landen op 2 dagen te doen. Vijf minuten en vijf koeien later stonden we alweer terug op Duitse bodem alwaar ons hotel én de adembenemende berg- en meer-vergezichten ons warm verwelkomden. De views zijn mooi en rustgevend. Hier komen we zeker wel tot rust. 

Morgen een heerlijk programma: een burchtje gaan bekijken in de namiddag en verder… NIETS, nada, nichts …

I love it already!

Tot later,

XXX