Van een Duivelse toren naar een Duivels lekkende band...

Hallo allemaal,

Een bewogen dagje vandaag... Devils Tower op het programma, een magische rots en dan een lange rit die ons zou leiden van South Dakota, door Wyoming naar Montana. Maar onze auto, Duke de patserbak heeft een beetje zijn kuren. No worries, als flexibele pretzels buigen wij het lot naar onze hand en ook dit geraakt weer opgelost!

Eerst maar even de Devils Tower. Misschien kennen jullie nog “Close encounters of the Third kind”, die film uit 1977. Mensen van over de hele wereld worden aangetrokken door een onbekende kracht tot een rots. Onder onweerstaanbare drang begeven zij zich er allemaal naartoe. Het blijkt iets te maken te hebben met aliens. De details ben ik kwijt. Anyhow, het is dus die rots.

De legende rond de rots is echt wel leuk. Er waren eens een aantal Sioux meisjes die werden achtervolgd door beren. In paniek vluchtten zij op een rots en begonnen te bidden tot hun goden. Hun gebeden werden verhoord want plots rees de rots tot aan de hemel. De beren gaven niet op en trachtten de rots te beklimmen. Het was echter tevergeefs, zij schoven steeds weer naar beneden. De sporen van hun klauwen zijn nog steeds zichtbaar op de rots. En de meisjes? Die veranderden in sterren. De indianen geloven dat het sterrenbeeld dat wij kennen als de Pleiaden, de sterren zijn van de meisjes. Er zijn nog meer gruwelijke varianten van dezelfde legende waarbij er meisjes worden verscheurd etc... Ik vond deze versie wel mooi. Wij vonden trouwens allemaal dat Devils Tower iets magisch of intrigerends heeft. We deden onze picknick aan de voet ervan en het is moeilijk om ervan weg te kijken. 

We hadden ook nog wat fun in het winkeltje vlakbij de Devils Tower.

 “Cowboys wipe the shit of your boots before entering”

Het is daar altijd kerstmis. I love it!

We zagen nog een paar volwassen Amerikanen los gaan op een speelgoedpaard. Tja, what can I say...?

Stef gaat de Karate Kid achterna? 

Meryem, deze is speciaal voor jou! (You know why) :-)

En we hebben geleerd dat als je 1 scoop vraagt voor je ijsje, dat betekent dat je 3 bollen krijgt. Tom en Stef zijn al naadloos geïntegreerd in de lokale eetgewoonten. Die schrokken vlotjes 2 scoops = 6 bollen naar binnen :-)

Na Devils Tower stonden we voor de rit naar Montana, Billings. 4 uur rijden ongeveer. We hadden ‘s morgens al gemerkt dat 1 van onze banden lucht verloor. Tom - zeer goed beslagen wat betreft motoren, techniek en klusjes in het algemeen - heeft dan als een pro lucht bijgevuld. No problem wij terug op weg.

Maar helaas was het al snel weer prijs. Om een lang verhaal kort te maken: na X aantal telefoontjes met het service center van Budget Rental Cars, een rit naar een onbestaand adres alwaar we normaal gezien een vervangwagen zouden krijgen, een bezoekje aan Budget Rental in een dorpje genaamd Gillette waar - go figure! - een hagelstorm alle beschikbare voertuigen had vernield (sic) en tot slot een babbeltje op Billings Airport met een vriendelijke Budget Rental man die ons ook niet echt kon helpen zitten we nu - vrijdagavond - in ons hotel (in Billings) met het plan om morgenvroeg zelf de kapotte band te laten patchen of vervangen. Ons lijstje met bandencentrales in de buurt ligt klaar. To be continued...

Maar dit gezegd zijnde, geloof het of niet, hadden wij best wel een leuk dagje. Wij zijn een “great team” en de spirit is super goed (ook bij diegenen - ik vernoem geen namen - die niet graag in stresssituaties zitten :-)). Wij doen dat goed! En - de goden zitten er voor iets tussen denk ik - wij werden nog beloond met prachtige kleuren en zonsondergang vanavond. Daar hebben wij alvast van genoten!

Slaap zacht. Tot morgen!

De reizigers... xxx

PS Bizons geven nog altijd forfait. Wel weer een beer gezien :-)