Yellowstone Dag 1 - close encounters

Na de prachtige Beartooth Highway waren we weer klaar voor een nieuw avontuur. We hadden allemaal uitgekeken naar Yellowstone dus de verwachtingen waren hoog gespannen. Toen we vanochtend vertrokken uit Cody hoopten we vooral ook op leuke ontmoetingen met wildlife, en ditmaal hopelijk met dieren die net iets groter zijn dan een chipmunk of net iets specialer dan een Bambi.

We lieten de western kitsch van Hotel Irma en Buffalo Bill achter ons.

Tom koos meteen de kant van de indianen. Gisteren cowboy, vandaag indiaan. Blending in, flexibel als een pretzel 🥨!

De rit zou ons brengen vanuit Cody naar East Yellowstone. De rit was er weer eentje vol prachtige natuur. Het bochtenwerk waren we ondertussen al gewoon. Onze HamilTOM is ondertussen « master of the road ».

 Yellowstone park zelf is adembenemend. Beboste bergflanken, de Yellowstone river, Yellowstone lake, de geiser bassins,... Prachtig! 

We zagen de Old Faithful in actie. Dat was misschien een beetje onder de verwachting. Het is erg snel gedaan, wij hadden spectaculair geluid verwacht maar dat is er niet. Maar OK, we zijn verwend geweest. Het blijft knap om te zien! We waren echter meer onder de indruk van de bassins waar je tussen de warmwaterbronnen en geisers kon doorlopen. Cliff Geiser bijvoorbeeld bleek een actief bazeke. De geur van rotte eieren namen we er graag bij. 

Maar het zijn toch vooral de nieuwe vrienden die wij van dichtbij hebben leren kennen die deze dag onvergetelijk zullen maken!

Wij hadden een heleboel « very close encounters » met de dieren... 

Wanneer een bizon doodleuk langs je auto stapt of 20 meter van je vandaan staat dan kan je niet anders dan zwaar onder de indruk zijn van zo een majestueus dier. Een kracht van de natuur... Alle panorama’s en natuurfenomenen ten spijt was dit - bij grote consensus - het voorlopige hoogtepunt van onze vakantie!

Grappig detail. Bij het buitenrijden van het park merkten we op dat ook Yellowstone mobiliteitsproblemen heeft, zij het dan van een andere aard dan die op de ring in Antwerpen. Het resultaat - file - is hetzelfde. Wij kunnen in elk geval aanbevelen om een verplichting op het dragen van fluo hesjes door bizons in te voeren. 

Stef heeft zich ontpopt tot meester wildlife spotter. Hij heeft zijn roeping gevonden! Zo merkte Stef deze eland (denken we toch) op in de bossen langs de kant van de weg. Wat een elegantie en waardigheid! Een prachtig dier dat respect afdwingt.

We zagen ook nog een kudde vrouwtjeselanden en veel roofvogels. Helaas is Marc er niet bij om ons uit te leggen wie of wat we juist allemaal zien. Wij zijn hier amateurs in :-)

Vandaag smaakt naar meer. De dieren blijken voor ons de helden van het verhaal te zijn. We kunnen niet wachten om morgen weer op expeditie te gaan. Lamar Valley, ook wel de Serengeti van de VS genoemd staat prompt met stip op nummer 1. De « Beer is de nieuwe Bizon » geworden: de onzichtbare die we absoluut willen spotten! Ook wolven zouden we nog graag zien en meer bizons graag!

En dan is er ook nog dit: ook in Yellowstone is het het hele jaar door kerstmis!

Tot morgen voor meer verhalen! Hopelijk is meneer de beer ook van de partij...

De spotters... xxx